Onder de noemer De Achtste Dag reflecteren we graag op economisch en vaak vastgoed gerelateerd nieuws na de 7 voorbije weekdagen.
« De banken hebben ruimte om de intresten te laten stijgen, maar het zal beperkt zijn en traag gaan. Want ze hebben veel hypotheken op de balans (met beperkte opbrengsten dus), en zouden 4% nodig hebben om zelf gefund te zijn» zo was in de meeste media dit weekend te vernemen.
Combineer dit met het nuchtere feit dat steeds minder jonge gezinnen kunnen kopen door een gebrek aan eigen middelen en gestegen intresten (ook al staan we voor geleidelijke dalingen), en we hebben alle reden van de wereld om:
- Investeerders aan een ruim beter rendement op hun spaarmiddelen te helpen
- Jonge gezinnen van de druk af te helpen om perse (te) snel te moeten kopen, en eerst 5 à 10 jaar langer te huren, terwijl ze kunnen sparen tot die eventuele aankoop.
Want wie zegt dat het voor deze laatsten niet interessant zou kunnen zijn om te beleggen in divers pallet met sterke gemiddelde en groeiende (gekapitaliseerde) inkomsten, terwijl die de (groeiende) huurkosten ondersteunen van woonbehoeften die steeds flexibeler nodig zijn?
De woonfasen die vandaag nodig zijn, zijn immers veel verkapter dan enkele decennia geleden.
Vroeger ging het van het eventuele kot naar het eerste huur- of koopappartement tot de woning en/of de villa om te eindigen in de ‘home’.
Vandaag gaat het van langer thuis wonen over next level student housing en co-living, naar langer huren tijdens living-apart-together-relaties over de eventuele eerste aankoop van een compact appartement, tot misschien ooit toch die woning met tuin want nodig voor de kids, om ook daar misschien de tuin te delen in een co-living-concept, om vervolgens vaak terug te schakelen naar de stad als verdund gezin, waarna een vorm van geassisteerd wonen volgt, om in de winter van het leven te verblijven in een zorgcentrum, als men daar dan al terecht kan/mag.
Hoezo zou men in al die fasen telkens kunnen kopen?
En telkens tijdig kunnen schakelen als fasen zich niet altijd even aangekondigd aanbieden?
Juist daarom kunnen kapitalen voor verhuurvastgoed de eindgebruikers met al die diverse woonwensen zo positief ontmoeten.
En kapitaal is er, meer dan 300 miljard op de spaarrekeningen.
And we are right in the middle.
Want niet toevallig koos Realis sedert een kwarteeuw visie voor de meeste van deze residentiële woonvormen als degelijk investeringsproduct.
Wonen blijft immers een basisbehoefte, ook doorheen crisissen.
En zo zorgen we samen met onze bevriende ontwikkelaars dus eigenlijk voor diverse vormen van maatschappelijk verantwoord investeren. Mooi toch?
Naast onze mogelijkheden in zorg-, toerisme- en studentenvastgoed, zijn we op vraag van onze brede database onze stock van lokale huurappartementen fors aan het uitbreiden.
Beschikt u over degelijk verhuurbare nieuwbouwappartementen in Brussel, of Vlaamse en Waalse centrumsteden?
Behoud dan vooral uw huidige exit pistes als u daar tevredenen over bent, maar voeg er (co-exclusief) onze selectie van uw daartoe geschikte stock aan toe.
En die zullen wij met onze typische Realis-aanpak en -saus samen bij de juiste investeerders uitponden.
Van een paar tot het merendeel van de units per project: alles helpt, toch?
Want de tijden dat nieuwbouw projecten zichzelf verkopen zijn definitief voorbij.
Met de uitgespaarde straight loans en de boost voor uw rotatiecash, verdient u onze aan de crisis aangepaste voorwaarden makkelijk terug.
Het mag dan al een cliché zijn, maar toch: van een win-win gesproken.